GERÇEKİZMİR - İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi, koronavirüs pandemisinin birinci yılında rapor hazırladı. ‘COVİD-19 bir işçi sınıfı hastalığıdır’ denilen raporda en az 861 işçinin koronavirüs sebebiyle yaşamını yitirdiği belirtildi.
11-31 Mart 2020 tarihleri arasında 14, 2020 yılının Nisan ayında 104, Mayıs ayında 29, Haziran’da 13, Temmuz’da 16, Ağustos ayında 57, Eylül ayında 52, Ekim’de 53, Kasım’da 162, Aralık ayında ise 242 kişi işçinin hastalıktan dolayı vefat ettiği aktarıldı. 2021 yılının Ocak ayında en az 80 işçi, Şubat ayında en az 35 işçi ve Mart ayının ilk on gününde en az 4 işçinin de COVİD-19 nedeniyle hayatını kaybettiği ifade edildi.
İstihdam dağılımına bakıldığında ölen işçilerin 724’ünün ücretli (yüzde 84), 137’sinin de kendi nam ve hesabına çalışandan (yüzde 16) olduğu görüldü. 71 kadın ve 790 erkek işçinin yaşamını yitirdiği belirtildi.
İSİG Meclisi’nden yapılan açıklamada şu ifadelere yer verildi:
Sağlık, sosyal hizmetler iş kolunda 367 emekçi; ticaret, büro, eğitim, sinema iş kolunda 228 emekçi; belediye, genel işler iş kolunda 71 işçi; savunma, güvenlik iş kolunda 45 işçi; metal işkolunda 29 işçi; Tekstil, Deri işkolunda 28 işçi; Taşımacılık işkolunda 20 işçi; Konaklama, Eğlence iş kolunda 15 işçi; tarım, orman iş kolunda 8 işçi; petro-kimya, lastik iş kolunda 7 işçi; banka, finans, sigorta iş kolunda 7 işçi; enerji iş kolunda 6 işçi; basın, gazetecilik iş kolunda 5 işçi; inşaat, yol iş kolunda 5 işçi; gıda, şeker iş kolunda 4 işçi; ağaç, kağıt iş kolunda 3 işçi; İletişim iş kolunda 3 işçi; çimento, toprak, cam iş kolunda 3 işçi; madencilik iş kolunda 2 işçi; elimizdeki veriler ışığında çalıştığı iş kolunu belirleyemediğimiz 5 işçi hayatını kaybetti. TTB ile farklı sağlık emekçisi ölümü açıklıyoruz. Bunun nedeni ölümlerde çalıştıkları iş kollarını baz almamız. 367 sağlık emekçisinin yanında başka iş kollarında kaybettiğimiz 6 sağlık emekçisi arkadaşımız daha var. Yine faal çalışanları baz aldığımız için kayıtlarımızda emekli olan sağlıkçılar yok.
18-27 yaş arası 9 işçi,
28-50 yaş arası 315 işçi,
51-64 yaş arası 411 işçi,
65 yaş ve üstü 100 işçi,
Yaşını bilmediğimiz 26 işçi hayatını kaybetti.
COVİD-19 nedenli ölenlerin 94’ü (yüzde 10,91) sendikalı işçi, 767’si ise (yüzde 89,09) sendikasız. Sendikalı işçiler tarım, gıda, kimya, tekstil, iletişim, büro, eğitim, ticaret, cam, metal, inşaat, taşımacılık, sağlık, güvenlik ve belediye işkollarında çalışıyordu.
İZMİR ÜÇÜNCÜSÜ SIRADA!
Salgının birinci yılında COVİD-19 nedenli iş cinayetlerinin şehirlere göre dağılımı:
178 ölüm İstanbul’da; 42 ölüm Ankara’da; 41 ölüm İzmir’de; 38 ölüm Kocaeli’de; 33 ölüm Bursa’da; 30’ar ölüm Diyarbakır ve Mersin’de; 28 ölüm Hatay’da; 25’er ölüm Gaziantep ve Kayseri’de; 24 ölüm Konya’da; 23 ölüm Manisa’da; 19 ölüm Aydın’da; 18 ölüm Denizli’de; 17 ölüm Şanlıurfa’da; 16’şar ölüm Adana ve Samsun’da; 12 ölüm Kahramanmaraş’ta; 11’er ölüm Osmaniye ve Sakarya’da; 10’ar ölüm Antalya ve Tekirdağ’da; 9’ar ölüm Erzurum ve Trabzon’da; 8’er ölüm Malatya ve Zonguldak’ta; 7’şer ölüm Balıkesir, Elazığ, Isparta, Kütahya, Ordu ve Van’da; 6’şar ölüm Çankırı, Edirne ve Muğla’da; 5’er ölüm Afyon, Çorum, Düzce, Eskişehir, Giresun, Kastamonu, Kırıkkale, Nevşehir ve Tokat’ta; 4’er ölüm Ağrı, Bingöl ve Mardin’de; 3’er ölüm Bolu, Karaman, Kırklareli, Rize, Sivas ve Uşak’ta; 2’şer ölüm Adıyaman, Aksaray, Amasya, Burdur, Iğdır, Karabük, Kilis, Sinop, Yalova ve Yozgat’ta; 1’er ölüm Artvin, Batman, Bayburt, Bilecik, Bitlis, Erzincan, Gümüşhane, Hakkari, Kırşehir, Niğde ve Siirt’te; 4 ölüm yurt dışında meydana geldi. Ardahan, Bartın, Çanakkale, Kars, Muş, Şırnak ve Tunceli’de COVİD-19 nedenli işçi ölümü tespit edemedik.
Sayfa başına git